arizona

2007 yeni yılı için yazdığım yazıyı okudum. Bravo bana ne güzel yazmışım, fikrim hiç değişmemiş geçen yıllar boyunca. Hala tarihsel dönemeçlerin hayatımda bir değişim etkisi yaratacağına inananlardan değilim..Yani bana aslında ne daha çok mutluluk ne de daha fazla mutsuzluk getireceğine inanmıyorum.. Ama adet olmuş bir kere, Herkese iyi yıllar... Hayat içinde neler yaşadık neler kaybettik diye düşünmek anlamsız... Yaşanan yaşanmıştır. Doğrusu da, yanlışı da senindir .Asıl yaşamadıkların için üzülmelisin. Asıl hala daha "keşke"lerle vaktini geçiriyorsan, üzül yine de kaçırdığın hiçbir şey yok. Çünkü her geçen gün yeni bir başlangıçtır. Zaman hiçbir zaman geç değildir.

Kendimi “ödevini yapmamış öğrenci” gibi hissediyorum. 2010’un “en”lerini çıkarmadım... Doğrularımın yanlışlarımın dökümünü yapmadım... 2011 için hedefim falan da yok... Ne işe yararım ben!

yanlış yolda yürümek ,doğru yolda beklemekten iyidir

Ayın 14'ünde büyükanneler günü varmış okulda, annem gelecek o sebeple, öncelikle bunu belirteyim . 3 ayı geçtik çekirdek aile olarak. Gayet iyi idare ettik bence, gerçi hastalıklar da yaşadık, hatta hala ilaç kullanıyor ama idare ettik sonuçta, hep evde yedik, evimiz de derli topluydu. Oğuz Emre uzun sayılabilecek süre geçmesine rağmen annanesini hiç unutmadı, resim yaptığında, annaneme de şunu yaptım diyor, otobüs yapıcam sen ben baba birde annanem binecek falan diyor, hatırlıyo onu sürekli onu seviyorum diyor, aferim oğluma, annanesinin çok hakkı var üzerinde. Tabii evde yanlız olunca bana biraz fazla iş düştü, ev işleri bayaa zamanımı aldı.Böyle olunca arada Oğuz emreyi reddetmek zorunda kaldım, anne kitap okuyalım tamam oğlum, anne resim yapalım, tamam oğlum , kaçakçılık oynayalım tamam oğlumdan, oğlum işim var babayla oyna demeye başladım, fena olmadı, babasıyla arası oldukça iyi bu aralar, özellikle son hafta oldukça iyi geçirdiler, eğlendiler, çok hoşuma gitti. Bunu dışında ...