arizona

Sevmek Nokta almaz Çocuklar Sevmeye nokta koyan Sınıfta kalır. Onun, Virgülleri vardır Çocuklar. Sevmek noktalanmaz; O, noktadır.

Düşümde aşk ile karşılaştım .. İnsanı arıyordu. Uyandım, insan ile karşılaştım..Aşkı arıyordu ...

Eskiden; Çember çevrilir, Su musluktan içilir, Ağaçlara tırmanılırdı. Bebekler bezden, Silahlar tahtadan, Resimler kömür karasından yapılırdı. Kızlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin İsimleri konulur, Saatli maarif okunurdu. Komşuda pişen Bize... Bizde pişen komşuya düşerdi. Geceler ayaz, Sokaklar karanlık, Yıldızlar... parlak olurdu. Turşu, salça..., mantı Evde yapılır, Karpuz kuyuda soğutulurdu. Erik ağacının çiçeği, Pencere camımıza yaslanır, Güz yaprakları bahçemize düşerdi. Kardan adam yapılır, Evlerde soba yakılır, Kış gecelerinde masal anlatılırdı. Merdiven çıkılır, Aidat ödenmez, Yönetici seçilmezdi. Evler badanalı, Sokaklar lambasız, Mahalleler bekçili olurdu. Ajans radyodan dinlenir, Çizgi roman okunur, Defterlere kenar süsü yapılırdı. Hayat, Arkası yarın gibiydi, Kesintisizdi. Her gün yaşanacak bir şey vardı. Herkes kendi düşünü kurar, Kendi hayatını oynardı. ŞİMDİ Şimdi, Herkes Yoğun, Yorgun Ve Tek başına.

Bu sefer kendi babama, canım babacım seni çok seviyorum. Sen çok süper bir babasın, bizim için yaptığın fedakarlıklara minnettarım. Sen çok süper bir babasın.

Oğlum iyice akıllandı, herşeyden anlıyor. Aklı herşeye eriyor. Sürekli gülümsetmeye hatta kahkahalarla gülmeme sebep oluyor. Beni şaşırtıyor sürekli. Mesela bugün işe giderken bana elma verdi ve yıkamadan yeme dedi. İş yeyinde yeysin dedi. Canım yaa, annesini de düşünürmüş. Küçük tospağam. Sabah yine işe gitçek misin anne dedi, gidicem oğlum dedim, gitme anne dedi, gitmek zorundayım oğlum dedim, bende gelicem dedi, gelemezsin oğlum sen evde anneneyle kalacaksın dedim, bende ataşehirde çalışıyorum, benim de işim var dedi. Benim için daha da zorlaşıyor ikna edişler. Geçen haftasonu iş sebebiyle şehir dışındaydım. 2 gün 2 gece uzak kaldım bal kabağımdan. Ama iyi geçmiş, bensiz de güzel idare edebilmişler, benim için çok sevindirici haberler bunlar. Dün akşam ben polis olucam dedi, polislik tehlikeli iştir oğlum diyen annanesine ben de tehlikeliyim dedi. Oğlum yapma etme eğleme tehlike filan deme bana, akıllı ol :) Polisler insanları korurlar oğlum dedim, ben sizi korumıcam sizi kaçırıcam ...

Fidanın büyüyüp meyve vermesi ya da doğumuna yakından şahitlik ettiğimiz bir bebeğin çocukluk, ergenlik dönemlerinden sonra gençliğe adım atmasıyla, yılların ne kadar da çabuk geçtiğini anlıyor insan. Film şeritleri arka arkaya diziliyor gözlerin önüne, hatıralar dün gibi canlanıyor bir bir. Halbuki daha doğalı 31 yıl, İlkokula başlayalı 25 yıl, Bitireli 20 yıl, Ortaokula başlayalı 20 yıl, Bitireli 17 yıl, Üniversiteye gireli 14 yıl, Bitireli 9 yıl, Evleneli 5 yıl, İlk kez anne olalı 2,5 yıl. Dönüp bakınca geriye şimdi hepsi ama hepsi dün gibi hatırımda, hafızamda, heyecanları ile sıkıntıları, hüzünleri ve sevinçleri ile hep benimle birlikte yanyana. Hal böyle olunca da insan yaşlandığını bir türlü kabul edemiyor.Fakat yıllara meydan okuyor gibi gözükse de maalesef ki aynalar ve bazı minik detaylar asla yalan söylemiyor!

Oğlum caillou 'yu çok seviyor, CD'den olsun televizyondan olsun izlemeye doyamıyor, tekrar tekrar izlemek istiyor. Caillou çok efendi bir çizgi film karakteri, ben seviyorum. Annesinin sözünü dinliyor filan. Eğitici bir çizgi film. Caillou keltoş bir çocuk. Biz de haftasonu oğlumun saçlarını yazlık moda geçirdik, aynı caillou gibi oldu , benzediler sanki :) Yeni saçlarıyla henüz fotoğrafını çekemedim çekince ekleyeceğim.

Oğlum sağolsun herşeye çok meraklı. Birini birşeyle meşgul görmesin hemen yanına gider, sen napoosun buuda deyiverir. Bazen tatmin olmaz cevaptan, sen tam olarak napoosun annecim der, beni dumur eder. Oje sürüyorum oğlum deyince de sen neden oje süyüyosuun da der ben de öylece kalakalırım. Merakı mutfak işlerine de var, Bezelye olsun, barbunya olsun ayıklama konusunda çok istekli ve çok gayretli, pekte güzel yapıyor bu işi. Onu izlemesi ayrı zevk ayırdıklarını yemesi bambaşka zevk. Hele hele anne kek yapalım, içine süüt, yumuta, sekey koyalim demiyor mu, yapalim oğlum, yapalım diyorum ama nasıl bir mutluluk anlatamam. Oğlum sen nezaman bu kadar büyüdün yaa, daha düne kadar emziriyordum seni, bi anne bile demiyordun bana, şimdi bildiğin normal cümleler kuruyorsun, küçük civcivim benim. Haa küçük civciv deyince, o da çok sevdi bu küçük civciv lafını, sen de tavuksun diyo bana, ayrıca geçenlerde, küçük civciv düstüü, dizi cok acidi, onu öpp dedi yaa, canım benim.

Oğuz Emre'nin özellikle yeni tanıştığı insanlarla diyalogları genelde beni üzüyor. Tepkileri zaman zaman aşırı olabiliyor. Onu sevmedim o gitsin. Onunla konuşma, Giiit diye bağrışları, adını sorsalar, sana adımı söylememmm, ben söylesem, onlara adımı söylemeee.Onların yanına oturmam, onları istememmm Genelde öfkeli , veya utanıyor, bilemiyorum, ama ben zor durumda kalıyorum genelde. Her zaman böyle değil, uykusu var filan diyorum, ayıp oluyor ama şimdilik hallerimiz böyle. Bazen annanesine hatta babasına bile yapıyor.Umudum okulda.

"Yunus havuzlarında yaşayan hayvanlar; denizlerde travmatik şekillerde yakalanan, daha bir çoğu yakalanma aşamasında telef olan, tırların tankerlerin içinde yolculuk eden, gümrüklerde saatlerce günlerce bekleyen, havuzlarda ölü balık yemeye mecbur edilen, bir parça balık için taklalar atmaya zorlanan, beton havuzların içinde delirmemek için kendi sonar'ını kapatarak "kör olan", top zıplatmak gibi maskaralıklar uğruna fiziksel işkence gören, zihinsel işkence gören, stresten her biri ülser hastası olan, ölü balıkların içinde antidepresan ve mide ilacı yutturulan, gösteri havuzlarındaki yüksek sesli müzikten zarar gören, yunus terapisi adı altında umut tacirliğine alet edilen, üstün zekalarının getirdiği farkındalık yüzünden ruhen büyük acılar çeken ve pek çoğu intihar eden TUTSAKLARDIR! En büyük havuz, bir yunusun hayatı boyunca ihtiyaç duyduğu alanın 1 milyon’da biri bile değildir. Kendi yaşam alanlarında 40-45 sene yaşayan yunusların ömürlerinin bu havuzlarda 2 - 5 s...

Geçen hafta izinliydim. 5 gün izin alıp 9 gün kafamı dinlemek istedim. Dinleyebildim mi, emin değilim yaşadığım günlerin yükünü atamadım üstümden, ee kolay değil tabii.Ama buradan uzaklaşmak iyi geldi bana. Neyse oğlumla ilk defa uzaklaştım buralardan, bu bile başarıdır bence, oğlumu alıp gidebilme özgürlüğü, içimi rahatlattı. Uşak'ta bol bol evde vakit geçirdik, Oğuz Emre'yle doyasıya oynadım. Ama oğlum kuzenine pek şevkatli değildi maalesef saçlarını çekti, yoldu , ısırdı. Umarım bu halleri de geçicidir. Uşak'ın bir ilçesinde bir kanyon varmış. Ulubey'de. Dünyanın 2. büyük kanyonuymuş. Gittik gördük, güzeldi, bikaç fotoğraf.