Günler Geçerken

Oğuz bu aralar sanki boyut değiştirdi, başka bir dünyada yaşıyor gibi. Sanki uzaklaştık biraz, onu anlamıyorum, eşlik edemiyorum gibi hissediyorum. Ben bu farkı bukadar erken hissetmeyi beklemiyordum aslında.
Sürekli elektrik motorlarından, elektrik kapanlarından sonik sistemlerden füzelerden uranüsten neptünden marstan uzaydan uzaylılardan, laser etkisinden alev toplarında, ölüm çukurlarından ne bileyim yer altından ejderhalardan falan bahsediyor. Birde yeni kahramanları var artık, mcqueenden sıkıldım onu da seviyorum ama artık Ben 10'i daha çok seviyorum diyor. Ben 10'de de bir sürü yeni kahraman var, bazıları iyi bazıları kötü. Biraz vahşiler gibi, çok sevmiyorum ben ama yapacak birşey yok oğlan onları istiyor. Bana kahramanlarla ilgili bilgiler soruyor sen pek bilmiyorsun bunları anne ben sana öğreteyim beni iyi dinle diyor. Anlamayınca unutunca kızıyor.
Kerem ise bu aralar bol bol çığlık atıyor, herşeye ellemek karıştırmak istiyor, engellenmek hiç hoşuna gitmiyor, hemen kendini yere atıveriyor. Aklındakini hemen istiyor. Özellikle cep telefonu kumanda gibi şeyleri tercih ediyor. Televizyona oldukça meraklı, abisini 2 yaşına kadar televizyondan uzak tutmayı başarmıştık, Kerem erken başladı o yönden.
Dişleri de fena durumda, 4 büyük diş aynı anda geliyor, ısırmalar başladı . Aynı zamanda oyunlar da başladı o yönden iyi gidiyor. El sallama, öpücük gönderme hatta öpmeler filan, çok keyifliyiz o yönden. Sevimlilikler, cee yapmalar, perde arkasına saklanma, göbeğime poff yapma, başını yana eğip sevimli sevimli bakıp gülme, çok şekeriz . Allah bozmasın :) Ayrıca Kerem topla güzel oynuyor, sanırım bunun etkisiyle Oğuzda son zamanlarda merak sardı top oyunlarına. Birlikte oynadıklarını izlemek için hevesleniyorum.